..:: بسـم الـلـه الـرحـمـن الـرحـیـم ::..

این سایت مطابق با قوانین کشور عزیزمان جمهوری اسلامی ایران می باشد
و در پایگاه ستاد ساماندهی ثبت گردیده است.
هرگونه کپی پرداری از سایت و مطالب حرام بوده و هیچ گونه رضایتی نداریم.

https://rozup.ir/view/104879/nazar-31.gif

آخرین ارسال های انجمن

عنوان	پاسخ	بازدید	توسط
مقایسه نسل های 8 ، 9 و 10 سرورهای HPE	0	62	avandprinter
جاذبه های گردشگری تهران در خانه گردشگری ویرا	0	63	malishahidi
Iran tours DanaTrips	0	59	malishahidi
با سامانه اتولی میتوان انلاین با بهترین نرخ ماشین اجاره کرد	0	61	malishahidi
نرم افزار کتیا	2	103	masoome
هتل سه ستاره پولو	1	83	masoome
قانون جذب پرورش افکار امیر شریفی	1	90	masoome
اعزام دانشجو در مشهد	1	76	masoome
هتل سه ستاره آمارا اولد-سیتی استانبول	1	73	masoome
معرفی هتل سه ستاره لامپا دیزاین استانبول	1	100	masoome
اجاره ماشین در کیش	0	74	talaunicurn
هتل 3 ستاره بلووی سیتی	1	81	masoome
هتل چهار ستاره تیتانیک سیتی تکسیم استانبول	1	81	masoome
تور کشتی کروز یونان آریانهاد	0	56	minaaa3576

12 3 4 5 6 7 8 9...19 20 »

شعر مرگ من از فروغ فرخزاد

          ADMIN 
            بازدید : 281
          پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394
           نظرات (0)
        

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
در بهاری روشن از امواج نور
در زمستانی غبارآلود و دور
یا خزانی خالی از فریاد و شور
مرگ من روزی فرا خواهد رسید
روزی از این تلخ و شیرین روزها
روز پوچی همچو روزان دگر
سایه‌ای ز امروزها‌، دیروزها
دیدگانم همچو دالان‌های تار
گونه‌هایم همچو مرمرهای سردناگهان خوابی مرا خواهد ربود
من تهی خواهم شد از فریاد درد
می خزند آرام روی دفترم
دست‌هایم فارغ از افسون شعر
یاد می‌آرم که در دستان من
روزگاری شعله می زد خون شعر
خاک می خواند مرا هر دم به خویش
می رسند از ره که در خاکم نهند
آه شاید عاشقانم نیمه شب
گل به روی گور غمناکم نهند
بعد من ناگه به یک‌سو می روند
پرده‌های تیرهٔ دنیای من
چشم‌های ناشناسی می خزند
روی کاغذها و دفترهای من
در اتاق کوچکم پا می نهد
بعد من، با یاد من بیگانه‌ای
در بر آیینه می‌ماند به جای
تار مویی، نقش دستی، شانه‌ای
می‌رهم از خویش و می‌مانم ز خویش
هر چه بر جا مانده ویران می‌شود
روح من چون بادبان قایقی
در افقها دور و پنهان می‌شود
می‌شتابند از پی هم بی‌شکیب
روزها و هفته‌ها و ماه‌ها
چشم تو در انتظار نامه‌ای
خیره می‌ماند به چشم راه‌ها
لیک دیگر پیکر سرد مرا
می‌فشارد خاکِ دامنگیر خاک
بی‌تو دور از ضربه‌های قلب تو
قلب من می‌پوسد آنجا زیر خاک
بعدها نام مرا باران و باد
نرم می‌شویند از رخسار سنگ
گور من گمنام می‌ماند به راه
فارغ از افسانه‌های نام و ننگ

فروغ فرخزاد